Terror państwowy w Heidelbergu

Adwokat Beate Bahner została wczoraj aresztowana, maltretowana i osadzona w zakładzie psychiatrycznym. Pani Bahner protestowała w listach i apelach przeciwko rządowym środkom nadzwyczajnym. Zdenerwowana ta odważna kobieta zwróciła się do Federalnego Trybunału Konstytucyjnego, który nie odważył się sprzeciwić zawieszeniu praw podstawowych i wolał się uchylić....

Adwokat Beate Bahner została wczoraj aresztowana, źle traktowana i osadzona w ośrodku psychiatrycznym. Pani Bahner protestowała w listach i telefonach przeciwko środkom nadzwyczajnym rządu. W potrzebie ta odważna kobieta zwróciła się do Federalnego Trybunału Konstytucyjnego. Ten ostatni nie odważył się przeciwstawić zniesieniu praw podstawowych i wolał uchylić się.

Zachowanie władzy rządu i zamożnych klas jest najwyższym prawem, jest samą istotą Prawa Podstawowego. Jeśli ta podstawa wszystkich praw wydaje się być w niebezpieczeństwie, wszelkie prawa człowieka, wolność, równość i braterstwo zdobyte w 1789 r. Muszą zostać opóźnione. Tak było już w przypadku nazistów i podobnie było w NRD. Francuskie żółte kamizelki, które zostały pobite i zastrzelone na wpół ślepo, również musiały nauczyć się tej lekcji.

Niewłaściwe traktowanie Pani Bahner zostanie odrzucone jako nadużycie niższych partii. Jak dobrze wiadomo, sprawcy na niższych poziomach nie potrzebują wyraźnych instrukcji; doskonale wiedzą, że ich nadużycia są zawsze pokrywane przez przełożonych i sądownictwo. I oczywiście prasa atakuje prawnika, psychiatra i próbuje wciągnąć ją w ziemię.

Oprócz flagi narodowej prezydent nieświadomie ogłasza, że ​​blokada musi ratować życie, ale jednocześnie nie jest gotowa domagać się wypłaty wynagrodzenia personelowi pielęgniarskiemu, co umożliwi godną opiekę osobom starszym. Co jest bardziej niepokojącego: ta hipokryzja lub faszystowski poślizg niższych partii?

Za klasę średnią uważa się intelektualistów, którzy są gotowi bronić całej sprawy. Ci ludzie entuzjastycznie podejmują historię zabójczego wirusa, który najwyraźniej ma „element egalitarny”. Wspaniałe czasy, kiedy milionerzy i bezdomni są teraz równi w oczach tych ślepych socjologów. Nie, panie Bude, to nie jest upadek neoliberalizmu. Wręcz przeciwnie, znów wstaje wzmocniony. Różnica między powyżej a poniżej wzrasta. Jeszcze więcej osób musi pracować za niskie zarobki i na niepewnych stanowiskach. Jeszcze więcej ludzi jest zależnych od jałmużny. Usługi publiczne zostaną jeszcze bardziej ograniczone. Feminizm jest nadal postrzegany bardziej jako plac zabaw. Ochrona klimatu musi „chwilowo” ustąpić. Totalitarne ekscesy akceptuje się wzruszeniem ramion. Stan nadzoru szybko się rozszerza. Media i klasa polityczna z podziwem spoglądały na Singapur, Koreę Południową i Chiny. Centralizacja kapitału przeżywa potężny wzrost.

Nasza klasa polityczna nie traci ani chwili na myślenie o tym, by nie bronić neoliberalnego porządku świata. Pan Bude nawołuje do „ponownego odkrycia społeczeństwa” (powinno to być inne sformułowanie znanego terminu „wszyscy płyniemy na tej samej łodzi”). W ten sposób utrzymuje swoją pozycję, której zawdzięcza swoją reputację.