Dlaczego w Niemczech brakuje lekarzy?

To społeczeństwo się zmieniło. Zawody charytatywne (a zawód medyczny uważany jest za taki) nie są już bardzo popularne. Młodzi ludzie, którzy ukończyli szkołę średnią, zastanawiają się, czy powinni ukończyć długie studia, a następnie dalsze kształcenie, aby nadal być dostępnymi po zegarze 17.00 i musieli służyć w weekend. Jeśli jest lekarzem, to przynajmniej jeden przedmiot, na którym można obsługiwać sprzęt do badania i został terminowo zawarty, regularny dochód i wystarczający czas urlopu. Sztywna hierarchia w szpitalach jest torturą dla wielu lekarzy. Dwa tygodnie urlopu zostaną przyznane najwyżej i mogą zostać anulowane w dowolnym momencie. Te warunki można się spodziewać tylko lekarzy z Europy Wschodniej. Dlatego w wielu działach szpitali tylko główny lekarz języka ojczystego niemiecki. Nikt nie jest zainteresowany faktem, że systemy opieki zdrowotnej w krajach Europy Wschodniej upadają. Na czas po ustanowieniu lekarza rodzinnego lekarze oczekują nieograniczonego czasu pracy na wieczór i stałej gotowości. Od czasu kryzysu gospodarczego i społecznego, który rozpoczął się około dziesięciu lat temu, nastąpiła zmiana wartości z dewaluacją organizacji charytatywnej. W społeczeństwie łokciowym broni się przed zawodowymi narzuceniami, kładąc nacisk na czas wolny i rozgraniczenie od okupacji; Wynagrodzenie rzeczowe jest bardziej centralne, a wybór kariery nie powinien utrudniać założenia rodziny. Cele te oznaczały, że liceum ukończyło szkołę raczej jako doradca podatkowy, sędzia, inżynier lub pedagog, aby móc zrealizować. Że można pogodzić te cele z pracą lekarza rodzinnego, ten pomysł jest naprawdę odległy. Teraz, aby nie narazić na szwank pokoju społecznego, klasa polityczna i urzędnicy obywatelscy podjęli pewne środki w celu ułatwienia współpracy i pracy w niepełnym wymiarze godzin. Są to jednak tylko marginalne zmiany, ponieważ wszystkie młode lekarze z małymi dziećmi, które aspirują do pracy w niepełnym wymiarze godzin, zostały całkowicie wchłonięte przez sektor ambulatoryjny, tak że bezrobocie od dziesięcioleci wynosi zero. Poprawiła się także sytuacja materialna, ale nie może ona dotrzymać kroku zmianom w innych klasycznych zawodach klasy średniej. Tymczasem prawie całe pokolenie niemieckich lekarzy zaginęło i może to potrwać kolejne dziesięć lat, aż zauważalna liczba lekarzy będzie chciała dostać się do tego zawodu.