Atak Barcelony wstrząsa naszym podejściem do życia

Tak, atak jest atakiem na „nasz sposób życia”. Zgadzają się z tym wszyscy politycy, czy to Theresa May, Sigmar Gabriel czy Hollande / Macron. Ale wgląd nie idzie dalej. O tym, że Zachód mógłby zostać zaatakowany, ponieważ niszczy on sam „sposób życia”, a nawet źródła utrzymania państw, z których pochodzą napastnicy, nie mówi się o tym, lecz jest ignorowany.

W Egipcie prezydent elekt Morsi został obalony przez wojsko wspierane przez Stany Zjednoczone i mianowany władcą al-Sisi. Zamieszki zostały stłumione, a więzienia wypełnione. Tak więc Egipcjanom przepisano ich „sposób życia”. W Iraku tylko Hussein był wyposażony do walki z Persami, jego ataki trującym gazem na obywateli kurdyjskich były tolerowane i ostatecznie powieszono go za narastającą niesubordynację. W Syrii ataki trującego gazu reżimu, który był coraz bardziej zorientowany na wschód, zostały potępione przez Zachód, a armie rebeliantów zostały uzbrojone z zachodu. Krótko wspomniano o bombach napalmowych reżimu izraelskiego w Palestynie, ale szybko zniknęły one z doniesień, a klasa polityczna Zachodu celowo gratulowała izraelskiej pozycji politycznej udanego stłumienia intifady. Jaki „sposób życia” mają Palestyńczycy? Żałosne istoty.

Zachodnie korporacje wciąż przekupują kliki nigeryjskiego rządu, aby wykorzystać bogactwa naftowe kraju i wypełnić fundusze korporacji. Kiedy zasoby są wyczerpane, bieda i zniszczenie pozostają w tyle.

Lista interwencji mocarstw zachodnich w celu „obrony naszego stylu życia” i utrzymania naszego standardu życia jest długa (łącznie z nazwiskami Allende i Fujimori). Kolonializm Zachodu nadal trwa i zmienił tylko swoje oblicze. Sykes i Picot wciąż żyją.