Klasa polityczna świętuje pamięć o Holokauście
Przemówienia niemieckich polityków upamiętniające wyzwolenie Auschwitz siedemdziesiąt pięć lat temu są jedyną tyradą usprawiedliwiającą nasz system rządów. Porządek ten wyraża się w bezwzględnej ochronie mienia. Nawet majątek zbiorowy w postaci spółek akcyjnych zawsze służy zasadzie kilku. Tu jest źródło zazdrości, tu jest źródło rasizmu….
Wystąpienia niemieckich polityków upamiętniające wyzwolenie Auschwitz siedemdziesiąt pięć lat temu są pojedynczą tyradą uzasadniającą nasze rządy. Porządek ten znajduje wyraz w absolutnej ochronie własności. Własność zbiorowa w formie spółek akcyjnych zawsze służy pewnej regule. Oto źródło zazdrości, powstaje tutaj rasizm.
Prezydent Niemiec chce to zaciemnić i bajki o złu. Ale nie ma czegoś takiego jak „zło”, to jest mit. Konceptualna konstrukcja tego mitu idealnie nadaje się do uzasadnienia naszego demokratycznego porządku społecznego. A media szczęśliwie przyjęły rzuconą im piłkę i szybko grały.
Hannah Arendt nie chciała być rozumiana w ten sposób.
Uzasadnienie praworządności, bezwzględna ochrona własności? Co to właściwie ma wspólnego z obchodami Holokaustu?
System społeczny w Europie Zachodniej opiera się również na stosowaniu przemocy. W miarę możliwości nie należy jednak ujawniać dominacji wiodących klik opartych na przemocy. W rzeczywistości, im niższy jest człowiek w naszym systemie klasowym, tym mniejsze są szanse życiowe. Musi więcej pracować i umrzeć wcześniej. W społecznościach religijnych ludzie łączą się, aby tworzyć wspólnoty kryzysowe, czy to islam, tradycje żydowskie czy chrześcijaństwo. Nie usuwają one jednak różnic klasowych, wyrażona w nich struktura mocy nie jest kwestionowana. Odporności na ograniczone możliwości życiowe nie można całkowicie stłumić. On otwiera nowy grunt w prześladowaniu innych przekonań lub innych ludzi, którzy sądzi się, że mają inną rasę. (Samo pojęcie „ras ludzkich” jest przypisaniem ideologicznym.) Najważniejszym zadaniem klasy politycznej w zakresie utrzymania systemu, usprawiedliwienia, jest odwrócenie od niego uwagi, przerzucenie nad nim lub wymyślenie tak zwanego zła. Wtedy mielibyśmy winowajcę i nie musielibyśmy zmieniać systemu społecznego.