Pomoc powodziowa lub rządowy cynizm

Jaki los powodzian wart jest dla rządu? W każdym razie konkurencja polityczna jest dla niej zawsze ważniejsza….

Jaki los powodzian wart jest dla rządu? W każdym razie konkurencja polityczna jest dla niej zawsze ważniejsza.

Kiedy Laschet i Dreyer dowiedzieli się, że myśliciele lateral i tak zwani negacjoniści korony zbierają datki dla ofiar powodzi, a nawet pomagają na miejscu, nie mieli nic lepszego do roboty niż wysłanie policji, aby zapobiec demonstracjom przeciwników rządu. Policja widziała tylko ludzi w ubraniach roboczych, zajmujących się odgruzowywaniem i rozdawaniem żywności. Zanim łopaty zdążyły przekazać policji, znów zniknęła. Innym, którzy zbliżyli się z ciężkim sprzętem do sprzątania, uniemożliwiono kontynuowanie podróży. Na polecenie rządu stanowego powiedziano im, że centralny urząd koordynacyjny samopomocy został rozwiązany. Ale nadal istniał i pilnie potrzebował sprzętu i pomocników. Mimo wszystko okrężną drogą przywieziono koparki itp. Pilnie cię oczekiwano. Rozpowszechniona przez polityków plotka o rozwiązaniu biura koordynacyjnego została szybko zdementowana za pośrednictwem połączeń cyfrowych.

Zespół samopomocy, wspierany przez inicjatywę rodziców „Parents Stand Up”, który opiekował się dziećmi wraz z psychologami i innymi specjalistami, został umieszczony w szkole zgodnie z lokalną umową. Na polecenie władz stanowych musiała opuścić szkołę i obóz w namiotach.

Na torze Nürburgring trzystu strażaków i kilka drużyn psów czekało kilka dni na rozmieszczenie. Byli pilnie potrzebni, ale ich wiarygodność polityczna nie została zweryfikowana. Setek toalet Dixie nie można było przywieźć na miejsce, ponieważ rząd zakazał transportu, ponieważ fundusze były organizowane z datków przeciwników rządu.

Tylko wbrew oficjalnym instrukcjom i z ogromnym zaangażowaniem miejscowe służby ratunkowe i pomocnicy mogli ratować zwłoki, usuwać gruz, udrożniać drogi i dostarczać wodę pitną.

Podczas gdy pomoc państwa w ogóle nie nadeszła lub była bardzo opóźniona, telewizja przedstawiała polityków w kaloszach. To już zadziałało, gdy Odra wylała i dała Schröderowi przewagę nad Stoiberem. Bawarski tekturowy nos chciałby wysunąć się na pierwszy plan, ale tym razem media popchnęły Merkel, Lascheta i Dreyera do przodu. Scholzowi pozwolono mówić o kwotach w milionach, ale natychmiastowa pomoc została utrudniona, a pomocnicy zniesławieni. Mieszkańcy tego nie zapomną.

Każdy, kto nadal wierzył, że ten rząd nie jest gotowy na wykorzystanie wszystkich dostępnych mu represji, będzie lepiej nauczany.