Margrethe Vestager, dobra przewodnicząca Komisji Europejskiej

Pani Vestager wymusiła niski poziom wydatków socjalnych w Danii. Z przyjazną, ale asertywną miną, wprowadziła również zasadę „popytu i wsparcia”, znaną także w Niemczech, w Danii: bezrobotni muszą pracować za stawkę godzinową w wysokości XNUMX euro.

Chodziło o pokazanie Grekom, że muszą głodować, jeśli nie podporządkują się nakazom UE i rynków finansowych. Również przeciwko Włochom pomoże egzekwować nakazy oszczędnościowe. Na poziomie krajowym wszyscy pracownicy powinni być świadomi, że zostaną zwolnieni, jeśli zażądają więcej niż przeciętne wynagrodzenie. Orzecznictwo UE daje korporacjom wszelkie uprawnienia do tego. Migracja Nokii z jednego kraju do drugiego, która umożliwiła jeszcze niższe zarobki, była zgodna z liberalnymi wytycznymi. Ponieważ UE opiera się na czterech filarach swobodnego przepływu towarów i kapitału, pracy i usług. Tylko w ten sposób można wykorzystać zasoby siły roboczej z Europy Południowo-Wschodniej, aby zwiększyć potencjał akumulacji kapitału

Vestager był jednak zaniepokojony międzynarodową ekspansją europejskich interesów kapitałowych i był nieco zaniepokojony amerykańskimi monopolami.

Dlatego jest dobrą obsadą na stanowisko przewodniczącej Komisji lub wiceprezesa.