Porażka Nahlesa

Miga w lewo i w prawo

Pani Nahles kontynuowała linię Schroeder Gabriel ze Scholz. Pozwoliła się świętować jako lewica, a następnie zachowała właściwy kurs.

Emerytura podstawowa powinna początkowo być finansowana wyłącznie z niższych dochodów, z wyjątkiem osób pracujących na własny rachunek, urzędników służby cywilnej i zarabiających więcej niż 5000, - Euro. Również aktywa i własność akcji nie powinny być wykorzystywane w finansowaniu. Było to nawet zbyt wiele dla CDU i mogła nazwać te plany niezrównoważonymi. Grupa Scholz wykorzystała następnie omówiony, ale niezrealizowany podatek od transakcji finansowych jako podstawę do jego finansowania.

Pani Nahles kontynuowała linię Schroeder Gabriel ze Scholz. Pozwoliła się świętować jako lewica, a potem zachowała stary kurs.

SPD nie może przestać służyć bogatym i wyższym grupom dochodowym. Nahles dał jej twarz i dlatego teraz ją traci.

Tymczasem SPD zajmuje się sporami kadrowymi bez realizacji strategii. Nie zdystansowała się od linii Schröder-Gabriel (w tym Zielonych) z niską płacą i pracą tymczasową. Samo stwierdzenie, że jest inny czas, nie jest wiarygodnym dystansem. Kto wie, czy SPD zadeklaruje, kiedy nadarzy się okazja, że ​​nadszedł czas na ponowne nękanie niższej klasy. Strategia nie jest rozpoznawalna, urzędnicy bezbarwni wciąż określają wygląd imprezy.

A media mają teraz kolejnego kochanka: kiedy Habeck ogłosił, że może sobie wyobrazić uspołecznienie domów, uśmiechnął się do głównego nurtu słodyczy i patial był poklepany po plecach. Z drugiej strony, gdy człowiek SPD Kuhnert mówił o możliwej nacjonalizacji przedsiębiorstwa, nazywano to manewrem kolektywistycznych zakłóceń.

Samo trzymanie się foteli rządowych i czekanie na lepsze czasy nie jest strategią przyszłości.

Zobacz także: Heiner Flassbeck dzisiaj w „Makroskopie: na co cierpi SPD - i co może się zdarzyć”.