MY LUDZIE To więcej niż strach

Marsz Kobiet, wielki ruch ludowy, który narodził się spontanicznie wśród kobiet w USA, w dniu protestów 22.01.17 stycznia XNUMX r., Można uznać za wydarzenie historyczne. Tak jak globalny opór obywatelski osłabił siłę militarną Stanów Zjednoczonych podczas wojny w Wietnamie, tak rasizm i seksizm republikańskich gangów są teraz wypierane w Białym Domu.

Czy mieszkańcy Pittsburgha i Filadelfii słyszeli telefony? Co myśli górnik z Appalachów, który latami musi spierać się o rozpoznanie swojego pyłu i może umrzeć przedwcześnie, a jednocześnie liberalna klasa wyższa ze wschodniego wybrzeża celebruje swoje finansowe ekscesy, nie zawracając im głowy? Jaka była myśl o hutniku z Detroit, który pracował na zmianę w prasie do blach do pięćdziesiątki, a po zamknięciu firmy nagle stał się zależny od świadczeń socjalnych? Jakie wyrzuty sumienia miała kobieta, która wychowywała dzieci i przez lata pracowała jako sprzątaczka za minimalną pensję, a teraz, żeby w ogóle zostać usłyszana, musi znosić szarlatana, który handlował nieruchomościami? Albo kierowca ciężarówki z Wisconsin, który musi jeździć dwanaście godzin dziennie, sześć dni w tygodniu, a mimo to ma skromny dochód na granicy egzystencji. W międzyczasie zamożna klasa na Florydzie ma swoje paczki dostarczane z Amazonii przez posłańca latynoskiego, a ich ogródki są doglądane przez Latynosów. W świecie snów Hollywood nie ma górnika, hutnika, kierowcy ciężarówki. Jedyną okazją do tego były wybory prezydenckie. Na dobre lub na złe musieli oddać swój głos hałaśliwemu głosowi, który republikański establishment postawił przed nimi za pomocą buntu.

W ten sposób rasizm okazał się składnikiem społeczeństwa klasowego, które można aktywować w dowolnym momencie.