George Orwell, wzór do naśladowania dla propagandy rządowej
Oświadczenie Hamasu w sprawie operacji z 7 października
Operacja Powódź w Al-Aksa przeprowadzona 7 października była wycelowana w izraelskie obiekty wojskowe i miała na celu zatrzymanie żołnierzy wroga, aby wywrzeć presję na władze izraelskie, aby uwolniły tysiące Palestyńczyków przebywających w izraelskich więzieniach w ramach więzień wymiany więźniów. Dlatego operacja skupiała się na zniszczeniu Dywizji Gazy armii izraelskiej, czyli izraelskich obiektów wojskowych stacjonujących w pobliżu izraelskich osiedli w Strefie Gazy.
Wszyscy bojownicy Brygad Al-Kassam zobowiązują się, ze względów religijnych i moralnych, nie szkodzić ludności cywilnej, zwłaszcza dzieciom, kobietom i osobom starszym. Powtarzamy, że palestyński ruch oporu podczas operacji był w pełni zdyscyplinowany i oddany wartościom islamskim oraz że bojownicy palestyńscy wzięli na cel wyłącznie żołnierzy okupujących i tych, którzy nosili broń przeciwko naszemu narodowi. Tymczasem bojownicy palestyńscy uważali, aby nie skrzywdzić ludności cywilnej, mimo że ruchowi oporu brakuje precyzyjnej broni. Jeśli kiedykolwiek zdarzył się przypadek, że celem była ludność cywilna, było to przypadkowe i miało miejsce w trakcie konfrontacji z siłami okupacyjnymi.
Inne izraelskie zeznania potwierdziły, że wielu izraelskich więźniów i ich porywaczy zginęło w nalotach i operacjach żołnierzy izraelskiej armii. Izraelska armia okupacyjna zbombardowała domy w izraelskich osiedlach, w których przebywali bojownicy palestyńscy i Izraelczycy, wyraźnie stosując się do niesławnej „dyrektywy Hannibala” armii izraelskiej, która wyraźnie stwierdza, że „lepiej mieć martwego zakładnika cywilnego lub zakładnika”. martwych żołnierzy, zamiast zostać schwytanym żywcem”, aby uniknąć wymiany więźniów z palestyńskim ruchem oporu.
Twierdzenie, że bojownicy palestyńscy dopuścili się gwałtów na izraelskich kobietach, zostało również zdecydowanie odrzucone przez ruch Hamas. W raporcie z 1 grudnia 2023 r., zamieszczonym na stronie informacyjnej Mondweiss, stwierdzono między innymi, że nie ma dowodów na „masowe gwałty” rzekomo popełnione przez członków Hamasu 7 października oraz że Izrael wykorzystywał to oskarżenie „do promowania ludobójstwa w celu podgrzania Strefy Gazy”. .”
Dobry wieczór, doktorze. strzela,
Poszukuję wiarygodnych źródeł na temat wydarzeń, które miały miejsce 7.10.23 października XNUMX roku. Bo przez dziesięciolecia nie wydarzyło się tam nic porównywalnego, a stało się to w czasie wielkiego światowego napięcia politycznego.Skąd wzięło się wsparcie logistyczne? Mosad rejestruje owady przekraczające granicę, ale twierdzi, że wcześniej niczego nie zauważył.
Jedno jest pewne, jak zawsze na wojnie, prawda jest pierwszą ofiarą. Nawiasem mówiąc, Mosad założył Hamas, aby wyprzeć bardziej umiarkowaną OWP i kontrolować sam „opór”. To jest od dr. Gysi, z przemówienia w Bundestagu. Łotr, który myśli o tym źle.
„Obecna eskalacja na Bliskim Wschodzie ma miejsce, ponieważ syjoniści próbują dokonać czystek etnicznych w Strefie Gazy, Zachodnim Brzegu i południowym Libanie. Aktywne wsparcie USA dla tego celu doprowadziło do dodatkowych wojen amerykańskich w Jemenie, Iraku, a obecnie w Syrii. Chociaż Stany Zjednoczone twierdzą, że nie chcą wojny totalnej na Bliskim Wschodzie, zachęcają ją najlepiej jak potrafią.
Dystopijna decyzja Stanów Zjednoczonych i ich europejskich wasali o wstrzymaniu wszelkiego wsparcia dla UNRWA w odpowiedzi na orzeczenie Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości przeciwko ludobójstwu Izraela na Palestyńczykach stanowiła dalszą eskalację. Od tygodni było wiadomo, że w wydarzenia z 30.000 października może być zamieszanych kilkunastu spośród 7 XNUMX pracowników UNRWA. Fakt, że wyszło to na jaw wkrótce po wyroku MTS, jest wyraźnym aktem zemsty na całym systemie ONZ.
Jest to porządek oparty na zasadach, w którym Stany Zjednoczone tworzą i odrzucają zasady według własnego uznania, naruszając długotrwałe prawo międzynarodowe i humanitarne”.
https://uncutnews.ch/krieg-im-nahen-osten-zeit-der-monster/
Każda śmierć wojskowego USA na Bliskim Wschodzie jest winą rządu USA, który ich tam wysłał. Wojska amerykańskie w ogóle nie powinny przebywać na Bliskim Wschodzie, a Stany Zjednoczone nie mają legitymacji do podejmowania działań odwetowych wobec wysiłków tamtejszej ludności mających na celu wypędzenie ich z regionu. Irackie bojówki mają 100-procentową legitymację do atakowania żołnierzy amerykańskich na Bliskim Wschodzie podczas sponsorowanego przez USA ludobójstwa, a Stany Zjednoczone nie mają legitymacji do podejmowania odwetu.
Do osób odpowiedzialnych za imperium amerykańskie:
Wynoś się z Bliskiego Wschodu. Po prostu spierdalaj. Przestańcie wspierać ludobójstwo w Gazie, przestańcie mordować ludzi, aby zapewnić dominację nad światowymi zasobami i wyjedźcie. Odejdź, zanim rozpętasz coś znacznie gorszego niż koszmar, który już sprowadziłeś na nasz gatunek.
Źródło: Więcej eskalacji napędzanej przez USA w kierunku wojny na Bliskim Wschodzie
https://uncutnews.ch/der-krieg-gegen-gaza-public-relations-vs-realitaet/
„Większość pacjentów, których leczyłem, to dzieci w wieku od 2 do 17 lat. To znaczy widziałem straszne obrażenia oczu i twarzy, jakich nigdy wcześniej nie widziałem, rozbite oczy u dwóch 6-latków z odłamkami, które musiałem wyjąć, oczy z odłamkami w środku, obrażenia twarzy. Widziałem urazy ortopedyczne, w których kończyny zostały po prostu odcięte i zwisały. Widziałem obrażenia brzucha, które były po prostu okropne. I było po prostu mnóstwo chaosu. Były tam dzieci z urazami głowy, leżące bez opieki na podłodze i ludzie zszywający pacjentów na podłodze bez znieczulenia. Było po prostu mnóstwo chaosu i miały miejsce naprawdę okropne sceny”.
„Ciągła fiksacja Izraela na punkcie ataków na ośrodki zdrowia nie ma sensu z punktu widzenia strategii wojskowej, ale z ludobójczego punktu widzenia ma duży sens. Do szpitali zabiera się ludzi, aby ratowali im życie, gdy odnieśli poważne obrażenia, są poważnie niedożywieni lub chorzy, i to tam cywile zazwyczaj szukają schronienia, gdy nigdzie indziej nie jest bezpiecznie.
Już w grudniu donoszono, że system opieki zdrowotnej w Gazie został praktycznie zniszczony w wyniku ciągłych ataków na ośrodki zdrowia i wojny oblężniczej, która odcina enklawę od bardzo potrzebnej opieki medycznej. Teraz widzimy, jak Izrael wielokrotnie atakuje te same obiekty, upewniając się, że nie działają one pomimo najlepszych wysiłków mieszkańców Gazy, aby przeżyć.
Dokładnie tak to wygląda. Menedżerowie narracji w Izraelu i na Zachodzie będą próbowali przekręcić i zniekształcić informacje, które widzisz tuż przed oczami, abyś uwierzył, że widzisz coś innego niż to, co widzisz, ale prawda nie może być bardziej oczywista. To jest ludobójstwo. Gdyby tak nie było, Izrael nie niszczyłby metodycznie szpitali podczas bombardowań i głodzenia ludności, którą uciskał od pokoleń”.
https://uncutnews.ch/finde-jemanden-der-dich-so-liebt-wie-israel-die-angriffe-auf-palaestinensische-krankenhaeuser-liebt/
Zapobiegło przemówieniu Yanisa Varoufakisa, które chciał wygłosić na Kongresie Palestyny w Berlinie
3
"Przyjaciele,
Gratuluję i bardzo dziękuję, że jesteście, pomimo gróźb, pomimo policji pancernej przed obiektem, pomimo kontyngentu niemieckiej prasy, pomimo państwa niemieckiego, pomimo niemieckiego systemu politycznego, który Was demonizuje za to, że tu jesteście.
„Po co kongres palestyński, panie Varoufakis?”, zapytał mnie niedawno niemiecki dziennikarz. Ponieważ, jak powiedział kiedyś Hanan Ashrawi: „Nie możemy polegać na tym, że wyciszeni powiedzą nam o swoim cierpieniu”.
Dziś uzasadnienie Ashrawiego stało się jeszcze bardziej przygnębiające: ponieważ nie możemy polegać na tym, że uciszeni, którzy również są masakrowani i głodni, opowiedzą nam o masakrach i głodzie.
Ale jest jeszcze jeden powód: ponieważ przyzwoici ludzie, Niemcy, są prowadzeni na niebezpieczną ścieżkę w kierunku bezdusznego społeczeństwa, dopuszczając się kolejnego ludobójstwa w imieniu tego kraju i przy jego współudziale.
Nie jestem ani Żydem, ani Palestyńczykiem. Ale jestem niesamowicie dumny, że jestem tutaj, wśród Żydów i Palestyńczyków – jednocząc mój głos na rzecz pokoju i powszechnych praw człowieka z żydowskimi głosami na rzecz pokoju i powszechnych praw człowieka – wraz z palestyńskimi głosami na rzecz pokoju i powszechnych praw człowieka.
Fakt, że jesteśmy tu dzisiaj razem, jest dowodem na to, że współistnienie jest nie tylko możliwe, ale że już się dzieje. Nawet teraz.
„Dlaczego nie ma kongresu żydowskiego, panie Varoufakis?” – zapytał mnie ten sam niemiecki dziennikarz, prawdopodobnie myśląc, że jest mądry. Nie przeszkadzało mi jego pytanie.
Bo jeśli choćby jednemu Żydowi grozi groźba tylko dlatego, że jest Żydem, będę nosić gwiazdę Dawida w klapie i ofiaruję swą solidarność – bez względu na cenę.
Żeby było jasne: gdyby Żydzi zostali zaatakowani gdziekolwiek na świecie, byłbym pierwszym, który opowiadałby się za zwołaniem kongresu żydowskiego, który okazałby naszą solidarność.
Podobnie, jeśli Palestyńczycy zostaną zmasakrowani, ponieważ są Palestyńczykami – zgodnie z dogmatem, że skoro teraz nie żyją, to musieli należeć do Hamasu – założę kefiję i wyrazę swoją solidarność bez względu na cenę.
Uniwersalne prawa człowieka albo są uniwersalne, albo nic nie znaczą.
Mając to na uwadze, odpowiedziałem na pytanie niemieckiego dziennikarza kilkoma własnymi pytaniami:
Czy 2 miliony izraelskich Żydów, którzy 80 lat temu zostali wyrzuceni ze swoich domów do więzienia na świeżym powietrzu, nadal przetrzymywani są w tym więzieniu na świeżym powietrzu, bez dostępu do świata zewnętrznego, z minimalną ilością jedzenia i wody, bez szans na normalne życie? życia, braku możliwości podróżowania gdziekolwiek i regularnie bombardowany przez 80 lat?
Nie.
Czy izraelscy Żydzi są celowo głodzeni przez armię okupacyjną, podczas gdy ich dzieci wiją się na ziemi i krzyczą z głodu?
Nie.
Czy tysiące rannych żydowskich dzieci bez rodziców czołgających się pod gruzami swoich dawnych domów?
Nie.
Czy izraelscy Żydzi są dziś bombardowani przez najbardziej wyrafinowane samoloty i bomby na świecie?
Nie.
Czy izraelscy Żydzi doświadczają całkowitego ekobójstwa na tej małej ziemi, którą wciąż mogą nazwać swoją, nie ma już ani jednego drzewa, pod którym mogą szukać cienia lub którego owoców mogą skosztować?
Nie.
Czy izraelskie żydowskie dzieci są dziś zabijane przez snajperów na rozkaz państwa członkowskiego ONZ?
Nie.
Czy izraelscy Żydzi są dziś wypędzani ze swoich domów przez uzbrojone gangi?
Nie.
Czy Izrael walczy dzisiaj o swoje istnienie? NIE.
Gdyby odpowiedź na którekolwiek z tych pytań brzmiała „tak”, uczestniczyłbym dzisiaj w kongresie solidarności z Żydami.
Przyjaciele,
Chcielibyśmy dziś przeprowadzić przyzwoitą, demokratyczną i pełną wzajemnego szacunku debatę z ludźmi, którzy myślą inaczej niż my, na temat tego, jak osiągnąć pokój i powszechne prawa człowieka dla wszystkich ludzi, Żydów i Palestyńczyków, Beduinów i chrześcijan, od Jordanu po Morze Śródziemne.
Niestety, cały niemiecki system polityczny postanowił na to nie pozwolić. We wspólnym oświadczeniu nie tylko CDU-CSU czy FDP, ale także SPD, Zieloni i, co ciekawe, dwóch przewodniczących partii Die Linke zebrali się, aby zapewnić taką cywilizowaną debatę, w której można mieć odmienne zdanie, nigdy nie odbędzie się w Niemczech.
Mówię im: chcecie nas uciszyć. Zabroń nam. Demonizuj nas. Oskarż nas. Dlatego nie pozostawiacie nam innego wyboru, jak tylko przeciwstawić się Waszym oskarżeniom naszymi oskarżeniami. Wybrałeś to. Nie my.
Zarzucacie nam nienawiść antysemicką.
Oskarżamy Cię o bycie najlepszymi przyjaciółmi z antysemitami, zrównując prawo Izraela do popełniania zbrodni wojennych z prawem izraelskich Żydów do obrony.
Zarzucacie nam wspieranie terroryzmu.
Oskarżamy Cię o utożsamianie uzasadnionego oporu wobec państwa apartheidu z okrucieństwami wobec ludności cywilnej. Okrucieństwa, które zawsze potępiałem i będę potępiać, bez względu na to, kto je popełnia – Palestyńczycy, żydowscy osadnicy, moja własna rodzina, ktokolwiek.
Oskarżamy Pana o niezauważenie spoczywającego na mieszkańcach Gazy obowiązku zburzenia ściany otwartego więzienia, w którym byli przetrzymywani przez 80 lat, oraz o ten akt zburzenia muru wstydu – który jest równie nie do obrony jak Mur Berliński – utożsamiany z aktami terroryzmu.
Oskarżacie nas o trywializację terroru Hamasu z 7 października.
Oskarżamy Cię o trywializację trwających 80 lat czystek etnicznych dokonanych przez Izrael na Palestyńczykach i ustanowienie opancerzonego systemu apartheidu w Izraelu-Palestynie.
Zarzucamy wam trywializację faktu, że Netanjahu przez lata wspierał Hamas, aby zniszczyć rozwiązanie dwupaństwowe, które rzekomo popieracie.
Oskarżamy Cię o trywializację bezprecedensowego terroru armii izraelskiej wobec ludności Gazy, Zachodniego Brzegu i Wschodniej Jerozolimy.
Zarzucacie nam, organizatorom dzisiejszego kongresu, że, cytuję, „nie jesteśmy zainteresowani rozmową o możliwościach pokojowego współistnienia na Bliskim Wschodzie na tle wojny w Gazie”. Mówisz poważnie? Postradałeś zmysły?
Zarzucamy Państwu wspieranie państwa niemieckiego, które po USA jest największym dostawcą broni dla rządu Netanjahu, który chce ją wykorzystać do masakry Palestyńczyków, aby uniemożliwić rozwiązanie dwupaństwowe i pokojowe współistnienie Żydów i Palestyńczyków.
Zarzucamy Ci, że nigdy nie odpowiedziałeś na pytanie, na które każdy Niemiec musi odpowiedzieć: ile jeszcze krwi palestyńskiej musi przepłynąć, zanim zmyje się Twoje – uzasadnione – poczucie winy za Holokaust?
Żeby było jasne: jesteśmy tutaj w Berlinie z naszym Kongresem Palestyny, ponieważ w przeciwieństwie do niemieckiego systemu politycznego i niemieckich mediów potępiamy ludobójstwo i zbrodnie wojenne niezależnie od tego, kto je popełnia.
Ponieważ odrzucamy apartheid na ziemi Izrael-Palestyna, bez względu na to, kto ma przewagę – tak jak odrzuciliśmy apartheid w Ameryce Południowej czy Republice Południowej Afryki. Ponieważ opowiadamy się za powszechnymi prawami człowieka, wolnością i równością wśród Żydów, Palestyńczyków, Beduinów i chrześcijan w starożytnej ziemi Palestyny.
Abyśmy mieli jeszcze większą jasność co do uzasadnionych i złośliwych pytań, na które zawsze musimy być gotowi odpowiedzieć:
Czy potępiam okrucieństwa Hamasu?
Potępiam każde okrucieństwo, niezależnie od tego, kto jest sprawcą czy ofiarą. To, czego nie potępiam, to zbrojny opór wobec systemu apartheidu zaprojektowanego jako część powolnego, ale niepowstrzymanego programu czystek etnicznych. Innymi słowy, potępiam każdy atak na ludność cywilną, jednocześnie świętując każdego, kto ryzykuje życiem, aby zburzyć mur.
Czy Izrael nie toczy wojny o swoje istnienie?
Nie, nie jest. Izrael jest państwem posiadającym broń nuklearną, posiadającym prawdopodobnie najbardziej zaawansowaną armię na świecie i stojący za nią pełny arsenał amerykańskiej machiny wojskowej. Nie ma symetrii z Hamasem, grupą, która może wyrządzić poważną krzywdę Izraelczykom, ale w żaden sposób nie jest zdolna do pokonania izraelskiej armii lub uniemożliwienia Izraelowi kontynuowania powolnego ludobójstwa Palestyńczyków w systemie apartheidu, ustanowionym przy długotrwałym wsparciu USA i Unia Europejska.
Czy Izraelczycy nie mają racji obawiając się, że Hamas będzie chciał ich unicestwić?
Oczywiście, że tak! Żydzi doświadczyli Holokaustu poprzedzonego pogromami i głęboko zakorzenionym antysemityzmem, który od wieków przenika Europę i Amerykę. To naturalne, że Izraelczycy żyją w strachu przed nowym pogromem, jeśli armia izraelska ustąpi. Narzucając apartheid swoim sąsiadom i traktując ich jak podludzi, państwo izraelskie podsyca ogień antysemityzmu, wzmacniając pozycję fanatyków wśród Palestyńczyków i Izraelczyków, którzy chcą jedynie wzajemnego zniszczenia, i ostatecznie przyczyniając się do straszliwej niepewności, z jaką borykają się Żydzi w Izraelu i Izraelu skonsumowany przez diasporę. Apartheid przeciwko Palestyńczykom jest wyjątkowo złym pomysłem, jeśli chodzi o samoobronę Izraela.
A co z antysemityzmem?
Antysemityzm jest zawsze wyraźnym i aktualnym zagrożeniem. I trzeba to wykorzenić, szczególnie wśród szeregów globalnej lewicy i Palestyńczyków walczących o palestyńskie prawa obywatelskie na całym świecie.
Dlaczego Palestyńczycy nie realizują swoich celów środkami pokojowymi?
To właśnie zrobili. OWP uznała Izrael i wyrzekła się walki zbrojnej. I co dostali w zamian? Absolutne upokorzenie i systematyczne czystki etniczne. To właśnie dało początek Hamasowi i sprawiło, że w oczach wielu Palestyńczyków pojawił się on jako jedyna alternatywa dla powolnego ludobójstwa w czasach izraelskiego apartheidu.
Co należy teraz zrobić? Co może przynieść pokój w Izraelu-Palestynie?
Natychmiastowe zawieszenie broni.
Uwolnienie wszystkich zakładników: Hamasu i tysięcy przetrzymywanych przez Izrael.
Proces pokojowy pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych, wspierany przez zaangażowanie społeczności międzynarodowej na rzecz położenia kresu apartheidowi i zapewnienia wszystkim równych praw obywatelskich.
Jeśli chodzi o kwestię tego, co powinno zastąpić apartheid, Izraelczycy i Palestyńczycy muszą wybrać pomiędzy rozwiązaniem w postaci dwóch państw a rozwiązaniem w postaci jednego federalnego, świeckiego państwa.
Przyjaciele,
Jesteśmy tu, bo lenistwem jest zemsta zamiast żałoby.
Jesteśmy tutaj, aby promować nie zemstę, ale pokój i współistnienie w Izraelu i Palestynie.
Jesteśmy tutaj, aby powiedzieć niemieckim demokratom, w tym naszym byłym towarzyszom z lewicy, że wystarczająco długo kryli się ze wstydem – że niesprawiedliwość plus niesprawiedliwość nie czyni dobra – i że nie przyczynia się to do pogodzenia się Niemiec z przeszłości, jeśli pozwolimy Izraelowi uniknąć zbrodni wojennych.
Poza dzisiejszym kongresem my, Niemcy, mamy obowiązek zmienić dyskurs. Mamy obowiązek przekonać zdecydowaną większość przyzwoitych Niemców, że najważniejsze są powszechne prawa człowieka. To „Nigdy więcej” tak naprawdę oznacza „Nigdy więcej”. Dla nikogo, czy to Żyda, Palestyńczyka, Ukrainy, Rosjanina, Jemenu, Sudanu, Rwandyjczyka – dla wszystkich i wszędzie.
W tym kontekście mam przyjemność ogłosić, że niemiecka partia polityczna MERA25 z DiEM25 znajdzie się na karcie do głosowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego w czerwcu przyszłego roku – aby zyskać głos niemieckich humanistów, którzy szukają w Parlamencie Europejskim kogoś, kto reprezentuje Niemcy i potępia współudział UE w ludobójstwie – współudział będący największym darem Europy dla antysemitów w Europie i poza nią.
Pozdrawiam was wszystkich i sugeruję, abyśmy nigdy nie zapominali, że dopóki jedno z nas jest w łańcuchach, nikt z nas nie jest wolny”.